تأثیر درمان شناختی ـ رفتاری گروهی بر بهبود علایم چندوجهی درد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن؛ پی گیری چهارماهه

سابقه و هدف: عوامل روانی- اجتماعی نقش کلیدی در تداوم و استمرار کمردرد مزمن دارند. این پژوهش با هدف بررسی اثر درمان شناختی- رفتاری گروهی بر بهبود علایم چندوجهی درد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن انجام گرفته است.   مواد و روش ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور با کد اخلاق 7122 با پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری همراه با گروه کنترل تعداد 35 بیمار با تشخیص کمردرد مزمن از مراکز درمانی مناطق 1، 2 و 3 شهر تهران به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شده اند و نیز به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گماشته شدند. مشارکت کنندگان در سه گروه، مقیاس چند وجهی درد (mpi) را به همراه پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری تکمیل کردند. دو گروه طی 8 هفته، هفته ای یک جلسه تحت درمان شناختی- رفتاری گروهی قرار گرفتند.   یافته ها: تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که درمان شناختی- رفتاری گروهی باعث کاهش معنادار نمرات میانگین علایم چندوجهی درد گروه های آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است (05/0> p ).   بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش، درمان شناختی- رفتاری گروهی روش مؤثری برای کاهش علایم چندوجهی درد در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن می باشد.